wstąp | version: 13.01.2017 17:39
niebo starannie strąca dzień
wieczór studzi ziemię
ostatnimi akordy świerszczy
pieszczę uszy
zdało by się rzec -
raj
tylko jeszcze we mgle
snują się obrazy z przeszłości
włóczą się obdarte z marzeń
w księżycową pełnię
i gdybym tylko mogła je zepchnąć
na peryferie zapomnienia
dziś jeszcze
drzwi mojej duszy mocno podrapane
jeśli nie czujesz strachu
wstąp na filiżankę kawy
nim Siewca rozsieje starość
zanim zaskrzypię
osaczona myślami o zmierzchu
zanim kamień
zgasi ostatni mój uśmiech
wieczór studzi ziemię
ostatnimi akordy świerszczy
pieszczę uszy
zdało by się rzec -
raj
tylko jeszcze we mgle
snują się obrazy z przeszłości
włóczą się obdarte z marzeń
w księżycową pełnię
i gdybym tylko mogła je zepchnąć
na peryferie zapomnienia
dziś jeszcze
drzwi mojej duszy mocno podrapane
jeśli nie czujesz strachu
wstąp na filiżankę kawy
nim Siewca rozsieje starość
zanim zaskrzypię
osaczona myślami o zmierzchu
zanim kamień
zgasi ostatni mój uśmiech
Poem versions
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
super wiersz wieslawoMoja ocena
Bardzo ciekawy wiersz, bogaty w urokliwe frazy. W pierwszej strofie nie powinno być "akordami"?My rating
My rating
My rating