Epitafium drugie dla dobrego czlowieka
Epitafium drugie dla dobrego czlowieka
W głębinie czasu
spoczywa dobry człowiek.
Światłość jego duszy
rozświetlała ciemność.
W zimie dawał ciepło,
niczym promień słońca.
Na polu życia
zasiał ziarno dobra.
W jego dłoniach
tkwił szlachetny uścisk.
W oczach promyk nadziei
gdy serce było w kryzysie.
Wiatr niesie opowieści
o jego dobroci.
Ptaki śpiewają ckliwy
hymn wdzięczności.
Epitafium dla niego.
Świadectwo,
że dobry człowiek nie umiera,
zostaje z dożywociem na życie.
Piotr Kocjan
05.02.2024
W głębinie czasu
spoczywa dobry człowiek.
Światłość jego duszy
rozświetlała ciemność.
W zimie dawał ciepło,
niczym promień słońca.
Na polu życia
zasiał ziarno dobra.
W jego dłoniach
tkwił szlachetny uścisk.
W oczach promyk nadziei
gdy serce było w kryzysie.
Wiatr niesie opowieści
o jego dobroci.
Ptaki śpiewają ckliwy
hymn wdzięczności.
Epitafium dla niego.
Świadectwo,
że dobry człowiek nie umiera,
zostaje z dożywociem na życie.
Piotr Kocjan
05.02.2024
Mis calificaciones
Mis calificaciones
Mis calificaciones
Mis calificaciones
Mis calificaciones