Inni | version: 9.02.2022 11:33

ŚWIĘTA


Śpiew
usłyszałam pierwszy raz
pod sklepieniem kościoła.
Biały głos,
surowy.
Ta kobieta
miała na głowie koronę z warkocza,
rysy ostre i wąskie usta,
ale oczy..
Oczy były w niebiesiech, daleko.

Zwyczajnie
żyła, pracowicie, ze spuszczonymi oczyma
przepraszając świat za to,
że jest córką gwałtu,
córką pijanego Szwaba w mundurze wermachtu,
a jego jedyny obraz zabrała pod przymkniętymi powiekami
matka,
niewolnica z Polski, niewolnica żony bauera.



Patrzyła na mnie,

śpiewała dla mnie.

Ja jedna widziałam uniesienie anielskie.
Miałam pięć lat.


Ludzie jej nie docenili,
pozwalali istnieć w spokoju za głos,
którym przywoływała łaskę
nad ich głowy.

Za to Bóg wszeptywał się w serce modlitwą,
by nigdy już nie poczuła upokorzenia.

Zabrał ją czas.

Znikła,
święta, której nie ma w ziemskim spisie.