za widnokrąg | wersja: 28.12.2015 16:57
za widnokrąg
ta sama linia w którą wbijasz wzrok
gdy witasz świt gdy żegnasz mrok
horyzont zdarzeń perspektywa zmian
chciałbyś uciec tam
gdzie się kończy świat
gdzie wędruje wiatr
gdzie zaproszą nas
kiedy przyjdzie czas
wąska granica między dniem i snem
pokryta nieba szarym tłem
ziemia okrągła płaski czasem sens
znów masz chęć by biec
kiedyś odejdziesz za widnokrąg sam
i nie zostanie nawet ślad
ze swoim słońcem cicho zejdziesz w dół
znikniesz pośród pól
PW
ta sama linia w którą wbijasz wzrok
gdy witasz świt gdy żegnasz mrok
horyzont zdarzeń perspektywa zmian
chciałbyś uciec tam
gdzie się kończy świat
gdzie wędruje wiatr
gdzie zaproszą nas
kiedy przyjdzie czas
wąska granica między dniem i snem
pokryta nieba szarym tłem
ziemia okrągła płaski czasem sens
znów masz chęć by biec
kiedyś odejdziesz za widnokrąg sam
i nie zostanie nawet ślad
ze swoim słońcem cicho zejdziesz w dół
znikniesz pośród pól
PW
Wersje wiersza
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
@ iwona stokrocka
dziękuję Iw... i zadziwiające że do melodii, która się przyplątała a nie na odwrót... ;)Moja ocena
bardzo, bardzo, bardzo! :)Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena