za widnokrąg | wersja: 28.12.2015 16:56

za widnokrąg

ta sama linia w którą wbijasz wzrok
gdy witasz świt gdy żegnasz mrok
horyzont zdarzeń perspektywa zmian
chciałbyś uciec tam

gdzie się kończy świat
gdzie wędruje wiatr
gdzie odwrócisz twarz
kiedy przyjdzie czas

wąska granica między dniem i snem
pokryta nieba szarym tłem
ziemia okrągła płaski czasem sens
znów masz chęć by biec

kiedyś odejdziesz za widnokrąg sam
i nie zostanie nawet ślad
ze swoim słońcem cicho zejdziesz w dół
znikniesz pośród pól

PW