A może...

author:  Przemysław Mańka
4.0/5 | 4


Miło było poznać
Pani oczy niebios
uśmiech jak dwie tęcze
ust dotyku głosu
i tak pół przytomnie
bardziej czule w środku
lubię czasu miejsca
gdzie z Panią spędziłem
w mieście co powstało
z ruin wstrętnej wojny
i tak niewidzialnie
wracają wspomnienia
za tym pocałunkiem
tuż przed dowodzenia
którego nie było
bo złapała trwoga
lubię Panią szczerze
przez te miłe lata
lata ciszy
ciszy i wyczekiwania
żyjąc w tej miłości...

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: