Krok do przodu
Pewnie chcemy się w tych pięknych słowach zgubić
w naszych umorusanych tęsknotą duszach
choć zawsze nam coś źle podpowie
ta łapczywa pustka jaką mamy w sercach
nienasycona przestrzeń, barwą, dźwiękiem, wonią.
Tak namacalnie nas pochłania spojrzenie
filar naszych nędznych wyobrażeń.
Już coraz mniej się mieścimy w sobie
zostawiamy po części za sobą z tyłu
to co ciąży tak, co dźwigać nie warto,
jakiś krok do przodu, na pewno nas zgubi
i spojrzenie za siebie, śledzi nas nadzieja.
w naszych umorusanych tęsknotą duszach
choć zawsze nam coś źle podpowie
ta łapczywa pustka jaką mamy w sercach
nienasycona przestrzeń, barwą, dźwiękiem, wonią.
Tak namacalnie nas pochłania spojrzenie
filar naszych nędznych wyobrażeń.
Już coraz mniej się mieścimy w sobie
zostawiamy po części za sobą z tyłu
to co ciąży tak, co dźwigać nie warto,
jakiś krok do przodu, na pewno nas zgubi
i spojrzenie za siebie, śledzi nas nadzieja.
- spotkanie | 08.11.2016
Moja ocena
Andrzeju, Wszystkiego Najlepszego:))(korzystam z tej kosteczki, bo wykorzystałam limit, na dzisiaj)
W sumie nie wiem dlaczego tu tak pusto,
:)może zostawiają mnie za sobą:)pozdrawiam
My rating
Moja ocena
Nie wiem dlaczego tak tu pusto, do mnie trafiają te słowa...może po części utożsamiam się tematem... :-) czytałam wiersz kilka razy, teraz wróciłam z oceną - popraw tylko w 4 wersie wyraz "jaka" na jakąPozdrawiam Cię Andrzeju :-)
@ Andrzej Malawski
Ty na bakier ja na sztybor i płyniemy prosto - niechby nawet i pod prądZwłaszcza na jezyku broni;) tym bardziej pozdrawiam
coraz bardziej samotnie bywa, i zawsze na bakier@ Andrzej Malawski
również pozdrawiambyle by nie był to palec na języku jakiejś broni
/tak jakoś niejednoznacznie to brzmi :)/
Fajnie że jesteś:)
myślałem że utkwię tu jak palec:)))pozdrawiam
My rating