ziemia doskonała

w takim błękicie nieba
cała ziemia jest doskonała
przymykam oczy
wzrok gubi się
w krajobrazie
niezdolnym do ogarnięcia
całego piękna naraz

tęcza wygięła się łukiem
do widnokręgu jeszcze tyle dnia
rozkołysane fale
suną w moją stronę
wychlustując języki

wszystko tu kocham
krzyk mew z wydłużonym echem
szum morza
każdy niemal skrawek znam tu na pamięć
tak tu jest mój dom gdzie moje tęsknoty
tu wyląduję