Dar

5.0/5 | 2


Stoję ubrana w najpiękniejszą suknię,
jaką mogłeś mi podarować, Twoją miłość.
Chcę nosić tylko ją jedną.
Nie zobojętnieje mi dotyk materii
z której ją uszyto.
Czuły, niczym dziecięcy sen,
nie do końca jeszcze oddzielony od jawy.
Jedynie w tej sukni
potrafię czasem uchwycić koloryt słów.

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

Moja ocena

Odarty, moje imię
My rating:  
11.12.2022,  Kandr