NIM ZANIEMÓWI SERCE | version: 15.01.2023 11:53

NIM ZANIEMÓWI SERCE

Z gęstwin pieszczot przepełni
tak szczodrej ci jeszcze
pod nibylandii Słońcem
anyżowe zbieraj rozkosze
gdy wspaniałomyślnie topnieją
alabastrowych myśli smutki
drobinę strof miłych
wykrzesaj jej wdzięcznie

A nim zaniemówi serce
z miłości nadmiaru
bez poczucia winy
spróbuj zatrzymać czas spełnień
wspomnień o wczoraj zazdrosnych
z istnienia nie wskrzeszaj
strof miłych drobinę
wdzięcznie jej wykrzesaj

I pozwól by cicho na palcach
na przekór grawitacji snu
do miłych miejsc jej najczulszych
powabom imaginacji uległy
zmysłowy szept mógł się snuć
puść wodze fantazji
… potrafisz
jak drobinę poezji
wykrzesać jej wdzięcznie

⊰Ҝற$⊱…………………………………………………… T☀ruń - 15 stycznia '23