Następni po sobie | version: 1.01.2023 15:58
Samotny wędrowiec chciał mieć przyjaciół
Żebrak – swe miejsce na ziemi
Niewysoki kawaler – dziewczynę o rysach,
które mógłby zdobywać co dnia
W szlachetnej paczce, którą odnalazł po latach nie było nagrody
jest tylko licznik dni nakreślony łzami
Ubolewa nad wszystkim co było,
nad wszystkim co doświadczył,
nad wszystkim co przemknęło obok
I nad tym, co nieosobowe
To nie on wybrał taki świat –
ten świat go okłamał, ten świat go zawiódł
teraz wygrywa z każdym dniem,
z każdym wschodem słońca
z każdym zachodem słońca
Choć w jego życiu nie ma pełni,
widzi tylko nów
(kiedy to niewykluczone z pojęcia porządku, wewnętrznej siły i dobra)
i tak jest laureatem przyczyny
i wszystkiego, co naokoło go pohańbiło.
Tylko, że wie, iż tama się napełnia,
że trema odchodzi,
a życie ma wymiar wieczny.
Żebrak – swe miejsce na ziemi
Niewysoki kawaler – dziewczynę o rysach,
które mógłby zdobywać co dnia
W szlachetnej paczce, którą odnalazł po latach nie było nagrody
jest tylko licznik dni nakreślony łzami
Ubolewa nad wszystkim co było,
nad wszystkim co doświadczył,
nad wszystkim co przemknęło obok
I nad tym, co nieosobowe
To nie on wybrał taki świat –
ten świat go okłamał, ten świat go zawiódł
teraz wygrywa z każdym dniem,
z każdym wschodem słońca
z każdym zachodem słońca
Choć w jego życiu nie ma pełni,
widzi tylko nów
(kiedy to niewykluczone z pojęcia porządku, wewnętrznej siły i dobra)
i tak jest laureatem przyczyny
i wszystkiego, co naokoło go pohańbiło.
Tylko, że wie, iż tama się napełnia,
że trema odchodzi,
a życie ma wymiar wieczny.
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating