POGRĄŻON… ON Z NAMI | version: 17.07.2016 00:12

POGRĄŻON… ON Z WAMI ?

Niczym smutny blues nad przepaścią
Zbłąkana w ciemności nadzieja
W przyziemnym widmie strachu
Napastliwego chichotu szaleństwa świata
Z nimbu złudzeń obdarta
Co czyha za progiem… za rogiem
Pod żarem słońca krwawym
Księżycem niesłyszalnym w ciszy
Trzyma się kurczowo jak poręczy
Miłosiernie pijanego woźnicy
By tulić w dłoniach pustkę dni

Poezjo… jak to jest ? Powiedz mi
Bo nie znam tych pięknych słów…
Choć przykro, za prawdę powiadam ci…
Że wszyscy'śmy szaleni ?
Nago, na podobieństwo, na ośle'p
Jak straceńcy pędząc w wehikule czasu
Przez łzy, przez kałuże krwi
Bliźnich i niewiernych wrogów
Gdzie stęchły muł nie wysycha latami
Czy nam tylko wdzięcznie się śmiać…
Czy łgać, wielkoduszy udając płacz ?
Z nieprzestrzeganych dekalogów…
I czy pogrążon… on autor z nami ?

⊰Ҝற$⊱………………………………………………………… Toruń 16 lipca '16