Ślad | version: 17.03.2022 15:54
Ten ślad człowieka na ziemi.
Nie daje mi spokoju,
wciąż gubię trop.
Przecież zrobiłam wszystko jak trzeba.
Starałam się, szukałam.
Z otwartym sercem.
Na próżno,
Teraz serce nawykowo już się nie domyka
/zespół pękniętego serca, właściwa nazwa,
ale to się leczy/.
A ślad ?
Jest.
Ale skamieniał.
Nie daje mi spokoju,
wciąż gubię trop.
Przecież zrobiłam wszystko jak trzeba.
Starałam się, szukałam.
Z otwartym sercem.
Na próżno,
Teraz serce nawykowo już się nie domyka
/zespół pękniętego serca, właściwa nazwa,
ale to się leczy/.
A ślad ?
Jest.
Ale skamieniał.
Poem versions
- 18.03.2022 10:11
- 18.03.2022 10:11
- 17.03.2022 21:16
- 17.03.2022 15:54
- 17.03.2022 15:54
- 17.03.2022 15:52

My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating