kpiny z drwiny | version: 13.06.2012 14:48

5.0/5 | 12

kpiny z drwiny

drwiąca chwila
smętnych spojrzeń
lekka kpina
pomruk dążeń
kpiąca drwina
bezsilności
relikt czasów
postbożności

drwiąc ze świata
tracę duszę
więcej pragnę
nic nie muszę
za plecami
dłonie splatam
drwiną kąsam
kpiną zgniatam

drwina z winą
mi się miesza
ktoś skazuje
ktoś rozgrzesza
drwię bo muszę
to zaraza
bez lekarstwa
więc zarażam

gdy zapytasz
o sens drwiny
pożre cię
ironia kpiny
znów się drwiną
naigrywam
nagiej prawdy
nie zakrywam

bo mi prawda
kpiną trąci
nie wyjaśnia
tylko mąci
koniec końców
coś mi rzekła
autodrwiną
mi dopiekła

rate

Poem versions

16.07.2015 17:32
13.06.2012 14:48

COMMENTS

ADD COMMENT

My rating

My rating:

04.08.2015, Agnieszka Smugła

ABUSE

Moja ocena

Świetne.zgadzam się z Waldemarem. Pozdrawiam :))

My rating:

23.06.2012, Renata Cygan

ABUSE

Moja ocena

Nieźle żonglujesz słowami Przemysławie, aż mi się w głowie zakręciło. Ale robisz to bardzo dobrze, ponieważ ani jedno słowo nie upadło na ziemię.

My rating:

14.06.2012, Waldemar Kostrzębski

ABUSE

dziekuję...

... to miło że się podoba, pozdrowienia ogólne... przemek

14.06.2012, Przemysław Wróblewski

ABUSE

My rating

My rating:

13.06.2012, Grażyna Lesinska - Suchodolska

ABUSE

Moja ocena

no nieźle!:)

My rating:

13.06.2012, Tomasz Nowacki

ABUSE

Moja ocena

myślę że to bardzo dobry wiersz,

gdy zapytasz o sens drwiny
pożre cię ironia kpiny

myślę że to był najlepszy moment

Bałbym się o jej apetyt nawet;)no pozdrawiam świrtny wiersz jak jak już mówiłem pozostałe też wrażenie robią

My rating:

13.06.2012, Andrzej Malawski

ABUSE