Dzwon serca

5.0/5 | 2


Ty który dajesz pokorę
nie dotykając niebiosów
dlaczego człowiek Bóg
kłania się tym
co dają promień wrzosu

łany rozmowa twoja przygoda
widzisz te gesty góry przenosin
wydało by się to prawdą
lecz strzały do nieba
bakteria bat jest na plecach


w krzyżu cierpienie
w krzyżu jest ufność
te palce strzelnicy wrona na dole
ten kto czyta sercem rozumnym
epilepsia przegroda


gdzie ty tam serce moje
dojrzewając zobaczyłam
dłonie na stole rozwidlenia to
spostrzegawczość w kwiatach

bo kropelki na kwiatach
drugi dzień ostoi
w nim jest tylko twój dom
piękno serca dzwon

Wersje wiersza


 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: