Groch

Na podołku rzeczywistości tyle słońca świeci
groch przebierać samemu jaskółka przyleci
oj Ojczyzno moja ty jesteś już skarbem
herb na piersi skóry anioł leci do gniazda



tyle jest ziarenek policzy natura
przedni orzeł reszka i twoja kultura
bo podołek czasem garb niebios pod lasem
zasiadła kukułka szuka chleba z masłem

oj Ojczyzno nasza każdy ma wizerunek
pióro taki grzebień jak kogut na wieży
wszyscy więc to zbiorą widły i omasta
oj Ojczyzno nasza ty jesteś jak klasa