Itaka
Ci co pogrzęzli w murach słoty
obudżmy nasze żywoty
niech duch po naszych przodkach upodleń
a w piersiach wznieci grzmoty
bo w radości przecież jest granica
stójmy na straży gdzie nawałnica
otwórzmy serca na oścież domów
by nikt nie zgubił swojego berła
Polski my ród to jest wzór taki
że powstaniemy grobem z Itaki
taki to kurs i słońce niebios
pokłon dla Ziemi owoc skrzydlaty
a gdy spoczniemy na laurach tej Ziemi
powrócą znowu do stodoły zwierzęta i ptaki
a na gałęzi twardej gniazda ocaleń
bocianów strzechy domów figlarnych
obudżmy nasze żywoty
niech duch po naszych przodkach upodleń
a w piersiach wznieci grzmoty
bo w radości przecież jest granica
stójmy na straży gdzie nawałnica
otwórzmy serca na oścież domów
by nikt nie zgubił swojego berła
Polski my ród to jest wzór taki
że powstaniemy grobem z Itaki
taki to kurs i słońce niebios
pokłon dla Ziemi owoc skrzydlaty
a gdy spoczniemy na laurach tej Ziemi
powrócą znowu do stodoły zwierzęta i ptaki
a na gałęzi twardej gniazda ocaleń
bocianów strzechy domów figlarnych
Moja ocena