Nie dasz

Nie dasz tego, czego nie masz
Nie dasz spokoju, jeśli sam się miotasz
Nie dasz miłości, jeśli nie kochasz siebie
Nie dasz pokrzepienia, jeśli jesteś pasożytem
Nie dasz rozkoszy, jeśli mylisz seks z czułością
Nie dasz spokoju, jeśli go nie znajdujesz w sobie
Nie dasz radości, jeśli nie chcesz nią obdarowywać
Nie dasz odwagi, jeśli strach jest twoim towarzyszem
Nie dasz poczucia bezpieczeństwa, jeśli wyzwalasz lęk
Nie dasz energii, jeśli ją marnotrawisz zamiast podwajać
Nie dasz szczęścia, jeśli jego zakres ograniczasz do brania
Nie dasz zachwytu, jeśli podziwiasz tylko to, co sam popełniasz
Nie dasz uskrzydlenia, jeśli zbyt nisko namalowałeś swój horyzont
Nie dasz pokrzepienia, jeśli nie czerpiesz mocy z boskiego wodospadu
- dasz za to oszołomienie, zdumienie i gniew.

Zanim onieśmielą cię śmiałe wersy tego wiersza
przegoń plugawe intencje i tandetne strategie,
i zamyśl się nad urokiem swojego istnienia