Koty

autor:  Ula eM
5.0/5 | 9


Czarny kot jest dziełem sztuki,
natura lubi się zabawić,
artystka.
Człowiek nie jest jej zmartwieniem.
Może nie umiała kochać,
a może nie chciała,
a może to wyrodne dziecko.
Mgły z oparu świata zakrywają niebo,
Bóg jest już zmęczony
i tylko matka natura czuwa.
Ale koty to jej hobby,
relaksuje sie, planując im wzorki
na całe sto lat.
Kto wie, może przyszłość
zależy od miękkich kocich łapek.
I ogona, musi być puszysty,
ułożony w kłębuszku
według bliżej nieokreślonego
wzoru.
Rozmruczane, podstępnie
przemycają się wraz z nadziejami na szczęście
wprost pod zmęczoną dłoń.
To zamiast miłości, której Matka Natura
nie umiała dać.

Wersje wiersza


 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: