Koty
Czarny kot jest dziełem sztuki,
natura lubi się zabawić,
artystka.
Człowiek nie jest jej zmartwieniem.
Może nie umiała kochać,
a może nie chciała,
a może to wyrodne dziecko.
Mgły z oparu świata zakrywają niebo,
Bóg jest już zmęczony
i tylko matka natura czuwa.
Ale koty to jej hobby,
relaksuje sie, planując im wzorki
na całe sto lat.
Kto wie, może przyszłość
zależy od miękkich kocich łapek.
I ogona, musi być puszysty,
ułożony w kłębuszku
według bliżej nieokreślonego
wzoru.
Rozmruczane, podstępnie
przemycają się wraz z nadziejami na szczęście
wprost pod zmęczoną dłoń.
To zamiast miłości, której Matka Natura
nie umiała dać.
natura lubi się zabawić,
artystka.
Człowiek nie jest jej zmartwieniem.
Może nie umiała kochać,
a może nie chciała,
a może to wyrodne dziecko.
Mgły z oparu świata zakrywają niebo,
Bóg jest już zmęczony
i tylko matka natura czuwa.
Ale koty to jej hobby,
relaksuje sie, planując im wzorki
na całe sto lat.
Kto wie, może przyszłość
zależy od miękkich kocich łapek.
I ogona, musi być puszysty,
ułożony w kłębuszku
według bliżej nieokreślonego
wzoru.
Rozmruczane, podstępnie
przemycają się wraz z nadziejami na szczęście
wprost pod zmęczoną dłoń.
To zamiast miłości, której Matka Natura
nie umiała dać.
Wersje wiersza
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena