Inni

autor:  Ula eM
5.0/5 | 2


DZIEWCZYNY


Wojenne dziewczyny
odchodzą powoli.
Jeszcze trzeba ugotować rosół,
jeszcze jedna wiosna,
a może jak Bóg da i jesień.

W kieszeni drobiazgi,
palce rozpoznają
zabawkę dla wnuka, z której wyrósł,
zapisaną starannie kartkę z zakupami.
Co mi tam świat.

Moja wojna,
twoja wojna,
o miejsce w kolejce i jeszcze ...
Kogo to obchodzi
dziś trzeba szybko żyć.

Trochę się spóźniłeś Boże.
Jeśli chodzi o pocałunki, to są
jak medale, bez wartości
a przecież
całe życie czekały, i nie przyszedł...

Wojenne dziewczyny,
zalotne i urocze,
byle kto musi wiedzieć,
inaczej
cała wojna, wszystkie wojny
do niczego.

Wersje wiersza


 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: