***
drga moja skóra jak membrana
drażniona tęsknotą
Dziś znowu nie będzie mi dane zasypiać przy Tobie
niczym struna rozstrojona pustką
gram na swoich wargach
lecz nie dają się nabrać
zmysłem niedosytu
czuję zapach chłodu
osaczył mnie brak ciebie
drażniona tęsknotą
Dziś znowu nie będzie mi dane zasypiać przy Tobie
niczym struna rozstrojona pustką
gram na swoich wargach
lecz nie dają się nabrać
zmysłem niedosytu
czuję zapach chłodu
osaczył mnie brak ciebie

Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
...
A mnie, właśnie"osaczył mnie brak ciebie"
podoba się najbardziej :)
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
@ Marek Porąbka
Być może czytelnik mógł by być,ale ja bym nie była...Dziękuję Marku za sugestię.
Pozdrawiam:)
@ Damian
Dobrze czasem pomyśleć...;)I tak też się stanie.
dzięki
Moja ocena
Moja ocena
Ostatni wers...
...wydaje się niepotrzebnym.Ilość emocji zaaplikowana wcześniej jest wystarczająca i zrozumiała.
Czytelnik i tak jest zadowolony.
potwierdzasz
co myślę...;)I...po prostu pisz...po prostu pisz.........czuj...
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
@ Arkadio
wiem jaką "szczególną"masz na myśli,i,że odczytujesz ten "wiersz"bardzo osobiście,
za jej sprawą właśnie.
Cieszy mnie,że wywołał u Ciebie emocje.
Raz jeszcze dziękuję:)
@ TiAmo
ta "szczególna"tak samo jak Ty
i ten wiesz
@ Arkadio
To bardzo miłe,na prawdę.Możesz mieć nawet nim nie będąc,
wystarczy drukarka...;)
Ze szczególną przyjemnością
czyta się takie komentarze:)
Bardzo Ci dziękuję
TiAmo..
tylko kilka słówjeśli kiedyś zostałbym poetą
to ten wiersz
chciałbym mieć
na ścianie..
ze "szczególną"
osobistością..
Moja ocena