Labirynt Minotaura

autor:  jakub mistral
5.0/5 | 21


A jednak zniknęłaś
w tym korytarzu,
między codziennością
a wczoraj.
Ślady bosych słów
na pustej kartce
nie pasują do żadnej metafory.
Strzępy nici
którą subtelnie
splatałaś w pajęczynę
znajduję w kącie
dnia.
Tam czai się samotność.
Pożera
wzrokiem.



 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Piękny ten...

...labirynt mimo tych pajęczyn, których nie znoszę ;)
Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

@ Asia Kula

dziękuję :)

@ Marek Porąbka

Dziękuję Marku. Ale czasem przynoszą szczęście. Dlatego nie zabijam ich kapciem :)))))

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Sama przyjemność Jakubie, choć w tle elementy pajęcze.
(Nie cierpię pająków)
Moja ocena:  

Moja ocena

super
Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

@ Maria Baster-Grząślewicz

Bardzo mi miło Mario! Też pozdrawiam !!!

Moja ocena

Ten wiersz trafia w sedno mojego rozumienia poezji. Bardzo mi się podoba. Serdecznie pozdrawiam
Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: