Matnia

Nie wie kim jest
przez niego
co jeszcze jej
zabierze ten nicpoń

bez serca i duszy
nikim będzie
wieczność rozerwie
strzępki ciała

Uwolnij ją póki
czas szczęścia
dla niej jeszcze
kołem się toczy

nie może odrzucić
tych co miłość
chcą jej ofiarować
czekają znaku

Daj jej szansę
bo nie wie co ma
zrobić ze sobą
jutra ciągle nie widzi