Moim dzieciom

zapalam płomień
za nienarodzone dzieci
za tragedie białych gabinetów
w bolesnych uwerturach
niklowanych instrumentów

zapalam płomyk
za miłości które umarły
bez wzajemności
z wyrachowania
za małe i wielkie
niespełnione szczęścia

zapalam znicz
i kładę białą chryzantemę