WSZYSTKO TO

WSZYSTKO TO

Nadprzyrodzone
niczym niezastąpione
miłosne podarki od Wenus
w nierzeczywiste noce gwiazd pełne
jak uśmiech nagiej kobiety
Słońcem całowanej
jej cielesność
łona jej metafizyczne ciepło
głaskana, kołysana
słodycz wilgotna, warg lepkość
misteria tajemnic płci
gdy miłość nektarem małmazji ją rosi
dłonie czule tulą dłonie

Wszystko to upaja
gdy szepce i gdy milczy
zalotnie biodrami oplata
wieczorową porą
pieszczot stęskniona… poety ?
wszechświat jego rozpala
wtedy z boską niemal czcią i z pokorą
jedwabny śpiew ptaków
i woń marzeń jak kwiatów
falowanie złotokłośnych łanów
wypełniają treść wierszy
ciągłą tęsknotą
i niecierpliwością powabną

⊰Ҝற$⊱…………………………………………………… Ostrów Wlkp.- 23 lutego '24