nada | wersja: 1.10.2011 12:29

Μου αρέσει να τσακώνομαι με τον Εκο.
Είναι όπως ο μπαμπάς μιλάει συνεχώς για μια πλειάδα πραγμάτων με αποτέλεσμα να αφήνει πίσω του τρύπες.
Θα τα πω μάλιστα 'έξω από τα δόντια’ ίσως γιατί ξέρω ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν συνέπειες. Ποια είναι η ασημαντότητα μου για να συγκριθεί με το άστρο της λογιοσύνης Ουμπέρτο Εκο.
Γράφω στα Ελληνικά μια γλώσσα που στο μέλλον θα εκλείψει και σημειώστε παρακαλώ ότι με διαβάζει μόνο ένα στενός κύκλος συγγενών και φίλων υπό ασφυκτική πίεση.
Ούτε ένα λεκέ στην δερμάτινη σόλα από τα ραφινάτα λουστρίνια σου δεν είμαι ικανός να σου δημιουργήσω μάστορα του λόγου Εκο.
Είσαι διάσημος! Πετυχημένος!
Ακόμα και στη Ελλάδα κάθε εκδοτική σου προσπάθεια βρίσκει περίοπτη θέση στις προθήκες των βιβλιοπωλείων …και όχι μόνο λαμπερέ ποπ-σταρ! Σε βρίσκουμε και με το κιλό στα ταμεία των σουπερμάρκετ μαζί με τα ξυραφάκια, τις ανθισμένες κερασιές του Λουντέμη τις τσιχλόφουσκες και το Μυστικό.

‘’ Έναν Εκο έναν Γιάλομ έναν Κοέλιο ένα αβαν-γκαρντ λεύκωμα φωτογραφίας πρέπει να τα έχεις οπωσδήποτε στο σαλονάκι σου την σήμερον ημέρα … μην σε λένε και αστοιχείωτο’’

Σας πληροφορώ ότι ο Ουμπέρτο Εκο μας χωρίζει σε δυο κατηγορίες αναγνωστών. Αυτούς που διαβάζουν περιμένοντας το τέλος και αυτούς τους εκλεκτούς που προσπαθούν να δουν την ‘ψυχή’ του συγγραφέα. Εστιάζουν τη προσοχή τους σε όλο το κείμενο, στη δομή του, στο ύφος του, σε κάθε σύμβολο που ξεπροβάλει στη σελίδα τους.
Ναι.
Είναι εύκολο να δημιουργείς κατηγορίες Εκο.
Είναι εύκολο να κάνεις διαχωρισμούς όχι μόνο σε κατηγορίες αναγνωστών αλλά στα πάντα, να λες π.χ. Προ –Ραφαηλικής περιόδου και να κορδώνεσαι σαν παγώνι ψαρώνοντας πρωτοετείς φοιτητές. Φταίει η μανία της λογικής ανάλυσης και η μακαριότητα της επιστημονικής σου πολυμάθειας. Είναι το μόνο οπλοστάσιο που διαθέτεις για να αντιληφθείς το αλγοριθμικό μοτίβο του κόσμου μας.
Αλλά είναι ένα όπλο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εναντίον σου.
Μπορώ και εγώ να φτιάξω κατηγορίες Ουμπέρτο.
Μπορώ κάλλιστα να υποστηρίξω με τη σειρά μου ότι υπάρχουν δύο ειδών βιβλία.
Αυτά που τα ρουφάς περιμένοντας με αγωνία το τέλος
και αυτά που δίνουν ένα φρέσκο αέρα μοδάτης λογιοσύνης στο σαλονάκι σου.
Εσύ στη λίστα μου ανήκεις στην δεύτερη κατηγορία στο λέω ευθαρσώς και ξέρω τι φταίει … ξέρω γιατί δεν θα γίνεις ποτέ καλός!
Οι εμπειρίες σου είναι πληκτικές, όχι οι προθέσεις σου.
Φανταστείτε ένα άνθρωπο που ξέρει πέντε γλώσσες. Άπταιστα παρακαλώ! Που έχει γράψει αναρίθμητα βιβλία μελέτες και συγγράμματα. Που διαβάζει πολύ -50.000 τίτλοι αποτελούν την προσωπική του βιβλιοθήκη- που είναι καθηγητής σημειωτικής στο πανεπιστήμιο της Μπολόνια που είναι πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο που είναι σύζυγος – πατέρας – παππούς – νονός – θείος. Αν αληθεύει επίσης ότι τρώει εκκενώνεται κανονικά και κοιμάται που και που, αντιλαμβάνεστε εύκολα ότι δεν του μένει χρόνος για τίποτα άλλο.
Το διανοείστε?
Μπορεί να μην έχει χορέψει ποτέ … να μην έχει πάει ακόμα με γυναίκα … μπορεί να μην ξέρει μπάνιο … μπορεί να μην έχει ούτε ένα πραγματικό φίλο … να μην έχει παίξει ποτέ σε ομάδα … να μην έχει μεθύσει ποτέ … να μην έχει δει ποτέ την μπίλια να κάθετε στο λάθος νούμερο.
Σας προτείνω επίσης να κάνετε και το εξής διαφωτιστικό τεστ.
Την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιο από τα μυθιστορήματα του Εκο στη βιβλιοθήκη ή στο κόφι τέιμπλ ή πάνω από το τζάκι στο σπίτι κάποιου γνωστού ρώτησέ τον αν το έχει διαβάσει.
Θα διαπιστώσετε ότι 3 στους 5 δεν θα το έχουν τελειώσει και οι δύο που πασχίζανε να το τελειώσουνε δεν έχουν ιδέα γιατί πράγμα μιλούσε.
Κανείς τους όμως δεν θα πει κουβέντα κακιά για το συγγραφέα.
Γιατί κανείς δεν το παραδέχεται?
Γιατί ούτε ένας δεν βγαίνει να πει αμάν πια φτάνει! δεν τα αντέχω άλλο τα φιγουρατζίδικα μυθιστορήματα αυτού του βαρετού τύπου.
Να σας πω γιατί!
Θεωρούν ότι φταίνε αυτοί!
Ότι δεν έχουν το πνευματικό ανάστημα που θα τους επιτρέψει να τον αποκωδικοποιήσουν.
Αγαπητοί βιβλιοφάγοι βρίσκεστε μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Μπροστά σας ανοίγονται τρεις επιλογές.
Επιλογή πρώτη. Σκληρή προπόνηση ώστε να αποκτήσεις τα βασικά έστω εφόδια που θα σου επιτρέψουν να απολαύσεις Eco. Μια σύντομη λίστα θα μπορούσε να περιλαμβάνει από κείμενα του Φίχτε έως άρθρα του Χάμπερμας στην Frankfurter Αllgemeine για την ελληνική και ιουδαιοχριστιανική κληρονομιά. Από τη θεια Κωμωδία του Δάντη έως τον Οδυσσέα του Τζόις. Από τη Ιλιάδα του Ομήρου έως την Αινειάδα του Βιργιλίου. Από τα άπαντα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας σε αυτά της κελτικής παράδοσης. Καλό θα ήταν όλα τα παραπάνω κείμενα να έχουν διαβαστεί στο πρωτότυπο όσες φορές χρειάζεται έως ότου καταστεί δυνατή η απομνημόνευσή τους στη μητρική τους γλώσσα.
Άμα επιβιώσεις ο Εκο θα σου φαίνετε Μαντά.

Η δεύτερη επιλογή είναι ο δρόμος της προσποίησης. Βάλε διακοσμητή να ρίξει μια γκρι τσιμεντοκονία στο βιομηχανικό Λοφτ σου, πέτα τη σαβούρα της μεταπολίτευσης, στήσε ένα καβαλέτο στη μέση και αράδιασε μερικά βιβλία του Εκο στο πάτωμα ανάμεσα στα πουφ.

Υπάρχει όμως πάντα και η επιλογή της παραίτησης! Ενός τόπου γεμάτου κακόφημα μπαρ και κορίτσια από την Τιχουάνα.
συγγνώμη αδερφέ Εκο! και adios

Κατάλαβα τελικά ότι δεν μου αρέσει το ύφος σου, πολλές παραπομπές … αράχνες …. γκραβούρες των εξ λίμπρις … πράγματα που με αφήνουν παγερά αδιάφορο.
Καλύτερα θα ήταν αν προσπαθούσες να μου μιλήσεις απλά σα παλιόφιλος. Οι φίλοι Ουμπέρτο είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Η οικογένεια, η δουλειά τα βιβλία οι επιστημονικές διαλέξεις ναι είναι πιο σημαντικά ...αυτά είναι η ζωή! αλλά οι φίλοι είναι που την κάνουν ενδιαφέρουσα.
Φροντίζω να διαλέγω τους συγγραφείς με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που διαλέγω και τους φίλους μου.
Εκο δεν με διασκεδάζεις πια.
Θα προτιμούσα να ανάβω πορδές με τον Μπουκόφσκι, να ψαρεύω με τον Χέμινγουεϊ πέστροφες να μπαρκάρω με τον Κόνραντ σε ένα μπρίκι η να την αράζω με τον Μοπασάν σε μπιστρό από το να λύνω σταυρόλεξα μαζί σου.
Μη σκας, είμαι ένας κόκκος σκόνης στην άκρη του πάτου του θησαυροφυλακίου σου.
Πίστεψέ με θα το ήθελα πολύ να γράφω και εγώ στην λιακάδα της Ιταλικής εξοχής.
Ίσως κάπου κοντά στη λίμνη του Κόμο... εκεί που έχει σπίτι και ο Κλούνει.
Έτσι δεν είναι όμως παντού.


(Τα βράδια για να με πιάσει νύστα μετρώ τα μνήματα στο κοιμητήριο της Πράγας).