Szanuj...

Szanuj mój czas.
Bo jest dla mnie na wagę złota.
Szanuj mój głos, bo czasem mówię z ostatnich sił.
Szanuj moją siłę i kobiecość, które tak często mylą ze słabością.
Szanuj moją religię, bo jeśli obrazisz mojego Boga, obrazisz mnie.
Nie będzie drogi powrotnej.
Szanuj moje granice – zbudowałam je z różnych sytuacij.
To nie Mur Berliński, ale jeśli zaatakujesz, zbuduję mur do Nieba.
Szanuj mój ból. Wszyscy go mamy.
Szanuj moją radość. Mam prawo do swojego życia.
Szanuj moją prywatność – inaczej odsunę się od ciebie, jak dziecko od stołu, nie chcąc odrabiać lekcji.
Szanuj moje słowa. Jeśli zobaczę, że ktoś mnie ignoruje...
A moja wiadomość pozostaje bez odpowiedzi – po prostu nie napiszę następnym razem.
Szanuj mój czas.
Jeśli zostawiłam ludzi w swoim życiu – naprawdę coś znaczą. A czas to jedna z najdroższych walut na świecie.
Czasami tak niewiele czasu brakuje do powiedzenia czegoś ważnego.
A tak wiele, gdy przeżywasz trudne emocje.
Szanuj szczęście innych. Każdy ma swoje...
Pamiętaj, że ludzie samowystarczalni nigdy nikomu nie udowodnią swojej wartości, ani że maja dobre serce.

Anna Sz.


Wiem, że chciałoby się wam, żeby ten wiersz miał adresata. Jednak konkretnego nie ma.


https://youtu.be/8HON4AswPVk?si=rhBLnFmbu2y647Bx