Podam ci rękę, a ty mnie...

Piszę do ciebie znajomy nieznajomy.
Czytam twoje myśli,
wspomnienia i prognozę na jutro.
Ta ostatnia wciąż nas zaskakuje.
Długoterminowa
jest taka sama dla nas wszystkich
i nigdy nie wiadomo,
czy nie zamieni się w krótką.
Dopóki cień ściele się pod nogi
nie schylaj karku,
zadzieraj głowę do słońca.
To ono kładzie go na ziemi mówiąc
- masz nie tylko cień.... nadziei.
Żyj każdym dniem,
żyjmy, a cierpienie, cóż..
Nigdy nie wiesz i ja,
czy ktoś nie cierpi bardziej
choć czasem,
nawet nie wie do końca dlaczego.
Paradoksalnie wszystko to - życie,
cierpienie, radość i śmierć
jest kwestią umowną.
Podpisaliśmy tę umowę przychodząc na świat
nie prosząc o to,
ale najczęściej nie "nieproszeni"
i to jest powód do wdzięczności.
Dziękujmy za życie,
choćby jutro go miało nie być.
Podaj mi rękę, a ja podam tobie.
Czasem myślę,
że jesteś w lepszej sytuacji,
bo możesz jeszcze wiele w swoim życiu naprawić,
a mnie się złudnie wydaje,
że jeszcze zdążę....

Anna Kettner 01.10.2018