Tańczyć w deszczu

Uczę się tańczyć w deszczu.
Moje "pa" są nieśmiałe.
Jest ślisko i wilgotnie.
A kto powiedział, że nie tak ma być?
Spokój jak Boży głos.
Czasem go słyszysz i czujesz,
a czasem się gubi, ale...
Odczuwam, że On jest.
A inaczej kto stworzył ten piękny
ciepły letni deszcz?
Krople tańczą ze mną, inspirujać na dzwięki,
które nie umiem pokazać światu.
One są glęboko.
Jak i emocje, których się nie da schować.
Wiem tylko, że Ten, kto stworzył świat,
obowiązkowo skończy wojny...
I wtedy serce da dobry takt.
Jedne "pa"... Drugie "pa"
Révérence... Uśmiech.
Tańczymy z deszczem ...