Błąd dziejowy

Błędem dziejowym jest mówić,
że Syn Boży nie był żołnierzem
posądzonym o dezercję w ustach elewa
Błędem jest twierdzić,
że dokończył dzieło Niemożliwe
bo okiełznane wzorem zegarmistrzowskiej precyzji

W sztuce umierania jest pewna
więź między sumieniem, a głodem wiosennego natchnienia
Między litotą, a hiperbolą
Pomiędzy tym co niesie wiatr, a tym co zamiera w bezruchu kształtu wody

To stany ducha utracjusze świętej pamięci
w formie żalu za Rajem Utraconym
Hedoniści umiejscowieni w Antyku równi bogom

Jednak nie dla wszystkich, którzy
Jest ta Rajska łąka i skała
Jednak nie dla wszystkich, którzy
Przyjdą pędem wyniosę swe zamożne
chęci mżawki i życia jestem

Generałem broni, admirałem marynarki
noszę ją z wcięciem na wieczną pamięć

Najczystszej,
o mocy neonu nocą, tj.

Zbawienia, odkupienia fraz