NIE ZNAM I JA

5.0/5 | 4


NIE ZNAM I JA

Od lat obserwuję przyjaciela
starego jasnowidza
latarni krągłej latarnika
dobrotliwego somnambulika
który oświetla drogę łaskawie
nieszczęśliwym podróżnym
pokornym i niepokornym

Zmęczonym, znudzonym
ich coraz bardziej gnuśne twarze
w wędrówce ku pustce
kwater negatywów
zmierzające zasilić posępną społeczność
rumowisk ciszy martwych ogrodów
chłostanych wichrów fioletami

I który to już raz… który
rozpoznałem w tym tłumie
kogoś, kogo znałem
którego nijak nie sposób zawrócić
i wołałem doń, wołałem
by spytać
dokąd zmierzasz ?

Spojrzał ze smutkiem w oczach
po policzku spłynęła łza
nic nie odpowiedział
nie wiedział…
nie znał adresu
którego nie znam i ja

⊰Ҝற$⊱…………………………………………………… T☀ruń - 3O sierpnia '22

rate


Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

AmericanالعربيةAustralianCanadianČeskýDeutschEnglishEspañolEestiFrançaisΕλληνικάIcelandicעבריعراقيItalianoIrishCatalà한국의NederlandsNew ZealandNorskPolskiPortuguêsPусскийSlovenskiScotsSouth AfricaSuomiYкраїнський
English