opustoszenie
pierwszy krok
wytycza granicę
niemożliwemu
nazwana domem
cała przestrzeń
mierzona oddechem
zimne cienie
zebrane w sercu
znaki drogowe
coraz starsze
obce twarze
moich dzieci
kolejny powrót
skazany
na wygnanie
wytycza granicę
niemożliwemu
nazwana domem
cała przestrzeń
mierzona oddechem
zimne cienie
zebrane w sercu
znaki drogowe
coraz starsze
obce twarze
moich dzieci
kolejny powrót
skazany
na wygnanie
@bmz
furda gwiazdki!to pyłek jeno mlecznej dróżki...
rezonans sfer niebieskich
to już coś... :)
Moja ocena
uwielbiam twoją psychę :)Moja ocena
jeśli moja ocena jet niższa niż 5, to słowo daję, już nie kliknę, dlaczego, kiedy omsknie się ręka nie można poprawić, proszę o wyrozumiałość, a, a to drżenie rąk to pod wpływem rezonansu z tekstem....Moja ocena
Taka pustka wokół może być niebezpieczna, należy wypełnić ją jak najszybciej miłością, bo chyba tej brakuje podmiotowi lirycznemu najbardziej i wtedy życie nabierze ponownie rumieńców. Puenta mocno pesymistyczna i niepozostawiająca cienia nadziei.My rating
Ciąg obrazów...
i skojarzeń jak slajdy z podróży. Na szczęście budują odpowiedni klimat i wywołują pożądany nastrój. Proponuję odbyć tę pielgrzymkę ponownie w poszukiwaniu lepszego sformułowania finalizującego wiersz.My rating
My rating
Moja ocena
ciekawe przemyślenia...