Brylantyna

Ciotki i wujkowie
mieli ją (po wojnie)
na swoich toaletkach
Obowiązkowo

Zieloną, gęstą
Nakładaną na włosy
Pachnącą lawendą i miętą
W niedziele przed wyjściem
do kościoła

Jako dzieci nie mogliśmy
doczekać się momentu
Gdy na naszych włosach
też się ona znajdzie

Ćwiczyliśmy pilnie
Najpierw napluć
na dłoń zatrzeć
Na to brylantyna
i po uczesanych włosach

Nie zdążyliśmy
Zniknęła z tamtym światem
który nagle odszedł
Razem z ciotkami i wujkami

Swoje pięć minut
brylantyna zaznaczy raz
jeszcze na kaczych kuprach
Bikiniarzy
Pod koniec lat pięćdziesiątych