Kropidło

Gdy serce do serca
kocha tak bardzo
jedna droga poprowadzi
to same koło wśród ręki

serdeczny wymiar na skroni

życie się toczy jak piłka
ma bramki podłoża kwiatów
kwiaty daje się w dłonie
spojrzenie sercem gorącym

gdy spojrzysz czasem na chmury
łza cieknie prosto w serce
ciśnienie na wietrzu powietrza
gest muchy na oknie widelca


obiad to takie jest życie
jak osa zapyla kwiaty
miód słodki lipa na maszynie
szyje udarem w kropki


kropka i kropka i trzecia
daje podąża dalej zdaniem
ta cicha nawierzchnia spokoju
blat stołu pokryty to wieniec

wiencowa choroba to taki jest
flamaster koloru takie samego
zlewa się w pismo na murze
ołowiu zołnierzyk świecony kropidła


który jest szlachetny podłoża