Bajka bez morału

Bajka będzie krótka taka sobie rzewna:
był sobie ,, poeta,, pyszny jak królewicz
była też ,,poetka,, dumna jak królewna
ona nie Szymborska a on nie Mickiewicz

Oboje mieszkali w domku ze starych kart
mając też sąsiadów w totalnym niebycie
chociaż taki los nie jest diabła nawet wart
chwalili własne naiwne bez dorobku życie

Codziennie układali kalumnie i bluzgi
bo tak ciągle mamiły mojry szalone
ich puste czaszki chociaż owłosione

Dymiły im maleńkie przegrzane mózgi
mądrość niczym ogień zdusili w zarodku


Gorzko dalej pisać - idę pojeść miodku…