List w pustej kopercie

Uczucia niemające słów
wkładam do koperty
Adresu nie napiszę
nadawcę skrywam w sercu
Nie naklejam znaczka
w obawie
by jeszcze bardziej nie tęsknić

Zapisane myślami wyznanie
pośpiesznie obdzieram
z resztek wątpliwości

Jak ująć zrozumiale
niezrozumiałe pragnienia?

Nie wiem!

Między jednym
a drugim drgnięciem powiek
pustej koperty
ze znakiem zapytania
puszczam jak liść na wietrze
wilgotny język

Może ktoś kiedyś
gdzieś tam
otworzy przeczyta
tajemny alfabet miłości?

Kasia Dominik