Szorstkie liście niezabudki

Wiersz do filmów "Pianista"
i "Lista Schindlera"


dla tych którzy stanęli przed prawdą
droga nie była ni gładka ni ciernista
oczekiwany dawno w gronie wrzesień
szeregami rozstań pokory i połogu

zatrzymany świat w wolnych szyku
od podejrzeń o tym kto gdzie i dokąd
po kocich łbach gubią się zachowania
szorstkie jak liście niezapominajek

ktoś kogoś zostawia dla innych na bruku
prowadzą synowie matkę jedną ręką
w drugiej ostatnia walizka dla równowagi
linie w szeregach

rodzina za rodzina
nikt nie wie kto do kogo się modli
nie można zdradzać wiary i rozmów
modlitwa przestaje być sprawą gustu
wiedzą że nie wszystko stracone
pianista i dziewczynka w czerwonym
jak ozdobiony jarzębiną wrzesień

wszystko dokładnie zdyscyplinowane
plan ceremonii odmieniania świata
odprawiali okrutnicy starannie
planowane grillowanie na maj

inni w amfiteatrze z ruin celebrowali
koncert dobił do spełnionych nadziei
w dziękczynieniu ocalonego pianina