Zwierciadło duszy

Spoglądając w zwierciadło potarganej duszy,
powiew wiatru unosi dni okaleczone.
W warkocz splata wspomnienia, których czas nie skruszy,
ani żaden krwiopijca, nawet ten w koronie –
spoglądając w zwierciadło potarganej duszy.

Wsłuchując się w modlitwę mistycznej światłości,
promienie słońca kwitną poranka szkarłatem.
Skrucha pokutnej myśli z namaszczeniem gości
słowa i czyny, łącząc brata z bratem –
wsłuchując się w modlitwę mistycznej światłości.

Zdrojem czystości kojąc serce skołatane,
niedołężność jestestwa wodzoną pokusą
i poprowadzi ścieżką w znane niepoznane,
gdzie czekają anieli w dłoniach z drugą szansą –
zdrojem czystości kojąc serce skołatane.

Kasia Dominik