יַעֲקֹב syn Izaaka

napisałem wiersz ostatni z listów cudzych
pierwszych rozsądnych i po piasków pustyni
głębiny nie zaznam spokoju sforsowanego
jakuba gdzie wysoka fala i górska dolina

jestem wybrańcem ja nominalny sługa dla
zagłuszonych milczeniem proletariackich serc
tylko dla ciebie i tylko przy tobie jest królestwo
moje i dzień w którym zapamiętałeś akty strzeliste

zapamiętaj jestem tobą żyję z tobą śpię
z tobą w tobie milczący i gdzie widmo
jedynie w promieniach poranka padam
obcymi językami na alabastrowe ciało

ruchomy zgubiony i niezbłąkany prawie nagi
jak go stworzył pan znak listowny i liczba π
jestem oznajmiam jestem tym sukinsynem który
w okowy swoich wyobrażeń wciela nowe wzorce

i nowych braci i słów się wypiera niedościgle
natężając powieki rzeki zawraca doliny wypełnia
manną i z nowymi liczy się przewodnikami
planet pól ornych łoje



2015