spokój ducha

senność moja skryj w dłoniach
ukołysz ze skroni
zwątpienia
nawet słońce dziwi się
do czego zdolny jest człowiek

dla racji dla garści ziemi
potrafi zabić
i zwą się bohaterkami że
wygrali

ja pytam co wygrali
ten zwykły człowiek co zyskał
myślę że o wiele więcej
stracił
etyczno moralny z duszy
pierwiastek

senność moja skryj pod
powiekami przytul
zrozumienie
nawet księżyc dziwi się
dla czego

człowiek jest
gorszy od zwierzęcia
dla racji dla ziemi garści
potrafi zabić

ja pytam
tak poprostu bez mrugnięcia okiem
czy to tak proste jest
jak zdmuchniecie paprocha z kolnierza
gdy naciska na spust palec

i nie zapyta o imię

senność moja skryj mnie
na takie
bohaterstwo
w tej kwestii pozostaw mnie
tchórzem
gdyż życie ludzkie to świętość

i proszę
nigdy nie budź mnie na
pokuszenie chorych ambicji
przenigdy
bym dla racji garści ziemi
utraciła duszę