pryzmat eteru

dotykam językiem podniebienia
szukam wspomnień cienia
odpowiedniego smaku

tamtego spojrzenia
które dzis juz nie dla mnie
zapatrzone tak w inne oczy

rozkrajam godzin chleb
na kredyt
popijam wody łyk

pożyczam

pytam słucham płyne
w lustrze łowie
coś czego warte było dziś

dotykam tlenem
wszechświata
szukam fantazji blasku
doskonałego pryzmatu

pragnę

nieokielznanej fanaberii
skrzydeł
po cichutku złożonych magii

na podniebieniu smak
doświadczenia
okruch zanurzony w oddechu

też pragnie się zatrzymać kadru
smakiem
jeszcze raz siebie zgubić

obejrzeć się obudzić
zachłannie
dotykiem sens pozbierać