…i pochowałem łzy me w oceanie na pereł więcej” Cyprian Kamil Norwid - Trzy strofki

poczekam

gdzieś w przestrzeniach pustych
pomiędzy snem a nagością
rodzącego się świtu
zgubiłem mapę moich do wieczności dróg

zbłądziłem
w stronę ramion twoich
i nieznanego lądu
wspólnych wieczorów

zbłądziłem oczami
w wilgotnym miejscu
zwiódł mnie kropel
słony smak

i obietnice
nagie jak narodziny

oto staję przed tobą
narodzony cichym szeptem
pragnień twoich

poczekam kochana
aż nauczysz się mnie
kroplami porannej rosy

poczekam
aż wiatr zdmuchnie z twojej szyi
błękitną wstążkę
i lęk przed miłością