Patrzysz

patrzysz

na zgiełk na spokój
na wszystko co cię otacza

nie rozpoznając nic

to co wokół zawiesiną
zaledwie

pustka osamotnienie
w gardle łzą ostatnią

nienamaszczoną
nienasyconą

stworzona z takiej
a nie innej myśli

poszłaby w świat
zahaczając o źdźbło trawy
błyszcząc w oku jaszczurki
kroplą spadając w jezioro

by się stać.