Błąd genetyczny czy ...

Oddać duszę i ciało,
mało,
mało,
zamiast miłości
cierpienie.
Sza, to sprawa między nami.
A ty idź i pomódl się,
nim nuda cię zabije,
przecież nie chcemy, żebyś umierał.
Boże, coś Ty narobił,
żeby tęsknić za cierpiemiem.

Przez ten błąd
wciąż nie mogę nadziwić się światu.
Podniesiona odporność na ból,wszystkie
światełka na czerwono.

Ale jeszcze niebo,
jeszcze przez chwilę pozwól patrzeć.
A potem niech będzie jak Ty chcesz.
I tak od poczatku świata,
zdumienie do samego końca.

To wielka łaska,
zapach fiołków o świcie
zabrać ze sobą na wieczność.