eMultipoetry

Ileż wierszy
człowiek może
pożreć
naskrobać
wypluć
zmielić
pociąć
pozamiatać
pokochać?

Kusi zielony przycisk,
kuszą wtopione weń słowa
no dodaj
stwórz
pokaż, że kochasz!

Uzależnienie,
sztuka,
po prostu przyjemność.

Grafomanie przeklęty.

Przypominaj mi jednak
o weno, bóstwo nieskończone,
że gdzieś tam, w czeluściach
znajduje się szczęka...

...i niech ona warczy,
czyha na mą rękę,
pióro dzierżącą.

Niechaj piszczy, zgrzyta
żelazna, okrutna
mądra po prostu.

Dojrzała...

Gdy zechcę jakiś śmietnik
na siłę, wypchnąć, sztuką nazwać,
otulić się zielenią,
o ścianie jakiejś katolickiej marzyć,
pseudowiersz ten cholerny dodać
i ten śmietnik
nazwiskiem podpisać.

Chroń nas, duchu
zamieszkały
w tym wierszu,
dwuminutowym.

(O ile istniejesz oczywiście - i nie obraź się, jeżeli jest inaczej)