SMUTNO JEST MI TU…

SMUTNO JEST MI TU…

Popatrz… popatrz
może jednak lepiej nie patrz
by nie dostrzec
jakaż bezsilność, jakaż rozpacz
smutno jest mi tu… wiesz
spójrz… wszystko na opak
świat stał się chorobą zda nieuleczalną
płyną już chmury ciemne
coraz ciemniejsze
w ciemność banalną
deszczu łzawej udręce

Pośród liści powiędłych
nawet wiew wiatru inne budzi dźwięki
brudnym butem stąpa ku śmierci
nie pnie się ku nieba sklepieniu
nie odżywa posmutną zielenią
wypluty, niegościnny
zwolna mrą mrowia nadzieje
tu duchy… tam potępieńcy
i chwały im nie odda żadna liryka

⊰Ҝற$⊱………………………………………………… Toruń - 3 marca '21