Tak sobie myślę

Jestem puzzlem, co wiruje we Wszechświecie.
Codziennie celebruję dawki miłości i okruszyny wolności.

Gdy nagłe radości przedrą się przez mgłę moich zamyśleń,
miewam chwile cudnego nieewidencjonowanego błogostanu.

Choć amortyzacja majątku trwałego w postaci suchych łez
jest zbyt kosztowna, to bilans zawsze się zgadza.

Mam to, co chcę mieć, zapominam to, co powinnam,
czuję to, co pragnę czuć wirując między emocjami.

Tak sobie myślę, że skoro Wszechświat mnie jeszcze chce,
to pokręcę się jeszcze chwilkę między marzeniami ...