Klątwa

author:  Ula eM
5.0/5 | 2


Zablokowane.
Brak dostępu.
Komnata tajemnic obłożona jest klątwą,
zastygłą nie magmą,
a figurami z Pompejów
Sama ją przeklęłam, promieniście,
rozlegle.
Duszą kulawą czasem przylgnę
wstrzymująć oddech,
do ciemnej ściany,
chcę wiedzieć, że na pewno
jaśniejące ciszą blaski
uwięziłam.
Nie czuję się wtedy taka samotna, w całym świecie.
Kiedy zamienią się w kryształ
może odrygluję drzwi.
Dołączę, usiądę, powspominam.
Pocieszające,
że nie jestem dobra jak anioł,
byłoby mi żal.

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
22.12.2020,  mroźny