TERAŹNIEJSZY

TERAŹNIEJSZY

Nie porusza mnie… nie wchłania
straszliwy miraż wklęsłych osobliwości
z trenów zakrzepłych cieni wyrosły
z widm rozszarpanych w ciemności
naokół smutków absolutu
jeszcze duszy nie pozwalam tęsknić
choć dzień się skraca… noce dłużą
teraźniejszy mam jasno jednobarwny spokój
z cieniem nadziei najtajniejszym

Fale czasu unoszą mnie przed sobą
w dalszą podróż lewituję spełniony
sobie bezimiennie niewidzialny
z podniesioną wysoko głową
inny niż ty… od wieków znany
z sercem nieskończenie skamieniałym
dzierżę moc trwania
puls Słońca niosący wielką tajemniczość…
zasiew miłości nadzwyczajny

⊰Ҝற$⊱………………………………………………………… Toruń, 29 grudnia '19