Erato

Nie wiem co zrobię
Chyba zostanę
Bo wokół słowa
Niepozbierane

Ugorem leżą
Tysiące wierszy
Których uprawiać
Nikt się nie spieszy

Ugór zaorzę
Chociażby jutro
Tutaj w ogrodzie
Zaraz za furtką

Pełno w nim kwiatów
Lecz także perz
Więc do roboty
Wciąż sporo jest

Nim to wygrabię
Wyplewię sobie
Szron się pojawi
Na mojej głowie

A gdy się wreszcie
Całkiem odrobię
Z wielką radością
Oddam to tobie